چهل و چهار روز خودشناسی

عبور از [Cocoon] Hero 2

"آن‌ها همه‌جا هستند!"

تو فکر می کنی که خودت هستی، اما هیچ چیز آن طور که فکر می‌کنی نیست! وقتی حواست نیست، آن‌ها به جای تو زندگی می‌کنند...

تو اسیر آنهایی!

عبور از [Cocoon] Custom HTML

به برره عالم خودشناسی خوش آمدید

دنیای 44 ، دنیایی است مجازی در جغرافیای سیال خیال!

روایتی سرگرم کننده، رازآلود و الهام بخش که از فراسوی داستان ها و اسطوره ها، شما را به ماجراجویی قهرمانانه‌ای در ناشناخته ترین نقطه از جهان فرا می‌خواند...
جهان درون خودتان!

آماده مهیج ترین سفر زندگی هستی؟

راهنمای تصویری ورود به دنیای 44

عبور از [Cocoon] Parallax Testimonials

ره روان این راه از تجربه خود می‌گویند:

آن‌ها تا اینجای سفر چه آموختند؟

آرتادخت

نرگس نقوی

از زمانی که به یاد دارم، به دنبال کشف آن حقیقت پنهان بودم. در این جستجو به هر جمعیتی نالان شده بودم، می‌دانستم حقیقتی در جریان است که از چشم من پنهان است اما نمی‌توانستم آن را ببینم. چیزی در پشت همه این چیزها، اشیاء و آدم‌ها پنهان بود و می‌خواستم آن را درک کنم. بدانم کیستم، رسالت من چیست؟ و چرا اینجا، بر روی زمین آمده‌ام و حال چه باید بکنم؟ سرگردانی و گم‌گشتگی‌هایم همچون دردی که درمانش برای سال‌ها گم‌شده بود ، در این دوره با آگاهی و ادراک حقایقی که درباره‌ی خودم دریافتم، ناپدید شدند. حقیقت‌های بزرگی درباره‌ی خودم، آنکه هستم و حتی آنکه نیستم! از گردابی که سال‌ها در آن دست‌وپا می‌زدم بیرون آمدم، گویی از خوابی هزاران ساله بیدار شده باشم، زندگی‌ام دگرگون شد.

دیاکو

هادی زند

چرخ‌های بسیار زدم، از دره‌های افسردگی و رکود، پرتگاه‌های شک و تردید و ترس، و قله‌های غرور و موفقیت گذر کردم، به وادی همه‌چیزدانی رسیدم... اما آن ندانستم که به کارِ دل آید. خسته و سرگردان از کوله‌بار دانستگی‌هایم به مرزهای استیصال و درماندگی رسیدم. در دوره 44 پی بردم که بنده‌ی ذهنم بودم، آنکه افسار ذهنم را می‌کشید من نبودم، ذهن پشت فرمان بود و سال‌ها از پی خواسته‌های او دویدم، و ذهن، خود یک عروسک خیمه‌شب‌بازی بود و دربندهایی دیگر گرفتار. آنگاه‌که بندها بگسلید و من سکان را به دست گرفتم، معنای آزادی و رهایی و اختیار را درک کردم، احساسِ دلپذیرِ آرامش و امنیت و ایمان در قلبم روشن شد. دانستم که جایگاه آدمیت بس شریف است و نه از برای بندگی و بردگی، که برای پادشاهی است، دانستم که می‌توان روی زمین قدم زد و در بهشت نفس کشید...

سورنا

بهداد زمانی

سال‌ها در جستجوی قطعه‌ی گم‌شده‌ام بودم... خودم را کلیتی می‌دیدم یکپارچه، که فقط جزئی از آن در دسترسم نیست و رسالت زندگی‌ام را چیزی جز یافتن و چسباندن آن بخش مفقودشده از وجودم نمی‌دانستم تا این‌گونه سیر تکاملم را تماماً طی کرده باشم. غافل که نقطه‌ی پایان جستجو‌هایم، نه یافتن قطعه‌ی گم‌شده‌ام که رسیدن به این ادراک بود که خود در درون، قطعه ‌قطعه‌ام و هر قطعه‌ام بسان ایالتی خودمختار، ساز خود را با کوک خود می‌زند... ادراکی که حاصل عمری جستجو بود، تنها در 44 روز شکل گرفت...

پرین

نگار نقوی

زندگی‌ام، روابط عاطفی و اجتماعی، هرآنچه که در پی آن بودم... هیچ‌کدام حقیقی نبود، در دیا‌رهای مختلف برای پیدا کردن هویت گمشده‌ام کورکورانه پرسه‌ می‌زدم و این‌طور هر بار بیشتر و بیشتر گم می‌شدم، روزی در احوالی سرگشته، نوری را از عمق دنیای مه‌آلود و تاریک درونم احساس کردم که ناگهان همه‌چیز را برایم متوقف کرد و دوباره از خود پرسیدم که من کیستم؟ اینجا چه می‌کنم؟ و برای چه به اینجا آمدم؟! این کیست که هرلحظه در حال صحبت با من است؟ دوره 44 سبب شد تا هر چه بیشتر از منبع تولیدکننده مکالمات ذهنی‌ آگاه شوم. این شناخت، زمینه‌ای شد تا رفتار بیرونی‌ و عواطفم تحت کنترل بیشتری قرار بگیرد، تعادلاتم در زندگی بالاتر برود و مسئولیت‌پذیری بیشتری نسبت به رفتار و اعمالم داشته باشم.

لیلا

لیلا اشعری

رویاهایم از کجا می‌آیند؟ سرنوشتم را چه کسی و کجا نوشته؟ چرا هدفم را گم کردم؟ چطور از پوچی بیرون بیایم؟ از روزگار ملول و انسانم آرزو بود... به خیالِ رسیدن به کمال، تعادل از دست داده بودم. گاهی هم‌پیاله شادی و گاهی هم‌آغوش غم . لطفی با نور آگاهی شامل حالم شد و از طریق44 ، من را به نقطه آسایش هستی راهنمایی کرد. سوالی پرسیده شد، جوابی رسید. آنچه که در بیرون به دنبالش بودم، در درون یافتم . نه تنها خود، بلکه دنیای خود را شناختم.

پروانه

پروانه شرقی

زندگی را قله‌هایی می‌دیدم که باید فتح شوند. وقتی به دره‌ها می‌رسیدم یا دنبال راه فرار بودم، یا می‌گفتم اصلا دره‌ای نبوده! یا حریصانه و با هر مشقتی خودم را به قله بعدی می‌رساندم تا این قله را هم از لیست خواسته‌هایم حذف کنم. با ورود به دوره 44 متوجه شدم این‌ها خواسته‌های غول‌هایی است که فرمان ذهنم را در دست گرفته‌اند و خواسته‌هایشان را کادوپیچ تحویلم می‌دهند و من با سر، دنبال محقق کردن آن‌ها می‌دوم. نمی‌دانستم مقصد کجاست و در مسیری پر پیچ و خم که کج می‌شد و مج می‌شد، افتان و خیزان حرکت می‌کردم. به مدد دوره 44 متوجه شدم که چه حکمت‌ها و زیبایی‌هایی در دره‌ها بوده و من چه بی‌توجه از آن‌ها گذر کردم. توجهی که اراده کردم، به دست آوردم و در آخر به عمق دریای تمرکز شیرجه زدم. حالا مرا چشمی است که در تکرارها به دنبال ردپای خدا می‌گردد.

ماهدخت

ماهرخ علی‌اکبرزاده

از نوجوانی کلی سوال داشتم. به هر دری می‌زدم تا دلیل قانع‌کننده‌ای برای بودنم پیدا کنم ولی هیچ طریق و آیین و مسلکی نمی‌توانست جوابم را بدهد. لطف او شامل حالم شده بود و تنها چیزی که به آن باور داشتم این بود که من چیزی فراتر از چرخه تولد، زندگی و مرگ هستم. این تنها روزنه امیدم برای ادامه زندگی بود. به هر کوچه و پس‌کوچه‌ای سر زدم تا حقیقت را بفهمم. ولی انگار، هر چه بیشتر می‌دانستم، حقیقت در لایه‌های عمیق‌تری پنهان می‌شد. دیگر کاری از دستم بر نمی‌آمد؛ منتظر روز مرگم بودم تا شاید آنجا بتوانم به حقیقت دست پیدا کنم. تا روزی که تصمیم گرفتم برای آخرین بار، یک راه دیگر را هم امتحان کنم؛ شرکت در دوره 44. این دوره به من کمک کرد تا جواب تمام سوال‌هایم را بگیرم، توانستم پستی و بلندی‌های درونم را بررسی کنم و برای تغییر اقدام کنم و یک زندگی هدفمند را شروع کنم. و از همه مهم‌تر، تلألویی از حقیقت را در وجودم پیدا کردم.

فرشته

فرشته رضایی

به تاریکی و وحشت زندان درونم خو گرفته بودم. تمام زندگی، در تاریکی و ترس خلاصه می‌شد. صداهایی در زندان پخش می‌شدند، و تصاویری بر دیوارهای سلول انفرادی نقش می‌بستند که پایانی نداشتند. صدا‌ها، افکار، و تصاویر گاهی به اندازه‌ای زیاد می‌شدند که جز سردرگمی، گمگشتگی و استیصال، تجربه‌ای از زنده‌بودن نداشتم. در تاریکی زندان کار می‌کردم، کمک می‌کردم، عاشق می‌شدم، و رنج می‌کشیدم. صداها و افکاری که در سرم می‌چرخیدند، می‌پیچیدند و مرا با خود به ناکجا می‌کشاندند. ملعبه دست آن‌ها بودم و به ساز آن‌ها می‌رقصیدم. رقصی که همان صداها قضاوتش می‌کردند، انکارش می‌کردند، سرزنشش می‌کردند و این محاکمه‌شدن‌ها پایانی نداشت و به سیاهچاله‌هایی در زندان ابدی منتهی می‌شد. در این دوره با نوری که بر دل این زندانی نشست، متوجه شدم که صداها، افکار و تصاویری که در زندان پخش می‌شد، نیستم. کم کم به یاری نور، راهی برای نجات از زندان باز شد. وقتی از زندان خارج شدم، متوجه شدم صداها و تصاویر همراهم نیستند. زنجیرهایی که زندانبان‌ها به پاهایم بسته بودند، با آگاهی‌هایی که در این دوره به دست می‌آمد، سست شدند. کلید قفل‌هایی که بر درِ سیاهچاله‌ها بود، قدم به قدم دریافت شد. هرچه بیشتر نور می‌طلبیدم، درهای بیشتری باز می‌شد. تا جایی که متوجه شدم رقصی بدون زنجیر، و بدون اسارت را تجربه‌ می‌کنم. رقصی که بی نیاز، سرخوش و در توازن است.

عبور از [Cocoon] Boxes

شما سفر اسرارآمیز ی را، به دنیاهای درونتان پیش رو دارید که شامل 44 گذرگاه می‌باشد. مسیر شما از وادی طلب آغاز شده و در دهکده سلیمان، به آمادگی لازم برای روبرویی با غول‌ها خواهید رسید، سپس کوه به کوه به دنبال آنان خواهید گشت و رامشان خواهید کرد و در نهایت بر زندگی خود مسلط شده و خود را خواهید شناخت .
هشدار : دنیای شما برای همیشه دگرگون خواهد شد...

● راز بزرگ

راز پشت این که چه کسی هستیم و در این سیاره چه می کنیم

● رام کردن ذهن

چگونه از ذهن خود مانند ابزاری برای کشف عالی‌ترین نسخه خود استفاده کنیم

● جستجوگر معنا

چگونه به یک سالک معنوی در مسیر خرد تبدیل شویم و باقی بمانیم

عبور از [Cocoon] Parallax Counters

گذرنامه دنیای 44

تعداد افرادی که تاکنون موفق به عبور از درگاه‌ها شدند

عبور از درگاه اول

عبور از درگاه دوم

عبور از درگاه سوم

عبور از درگاه چهارم

درباره ما صفحه
درباره سفر خود شناسی در دنیای™44tage صفحه
منابع مورد استفاده صفحه
داستان بنی صفحه
راهنمای ثبت‌نام صفحه
راهنمای پرداخت صفحه
راهنمای نورجویان صفحه
راهنمای مشاوره 44 صفحه
چرخه میزبان صفحه
ارتباط با ما صفحه
قوانین استفاده صفحه
سیاست حفظ حریم خصوصی صفحه
راهنمای کلمات واژه‌نامه
درباره دوره 44 صفحه
معرفی دوره 44 صفحه
Home 3 صفحه
Home 4 صفحه
Home 5 صفحه
Home 6 (University) صفحه
Home 7 (College) صفحه
Home 8 (Kindergarden) صفحه
Home 9 صفحه
Home 10 صفحه
Home 11 صفحه
Home 12 صفحه
Home 13 صفحه
Instructors صفحه
Gallery صفحه
Reserve44 صفحه
Event List صفحه
Event Single صفحه
Become a Teacher صفحه
UI Elements صفحه
تست بلوک ها صفحه
محدود شرط باز شدن دسترسی: شما متعلق باشید به 44Team
سفر به دنیای 44 صفحه
44Mail صفحه
Credits صفحه
مشاوره خود شناسی دنیای 44 پیوند