رفتار، از ریشه «رفتن» و  با کلماتی همچون طرز حرکت، روش، طرز عمل،  سلوک، فعل، مشی، کردار و سیره  معنا شده است.

رفتار، به این معناست که چطور امور را انجام می دهیم و چطور به عوامل محرک بیرونی و یا نیازها و خواسته های درونی واکنش نشان میدهیم.

مطالعه رفتارهای انسان بخش عمده ای از علم روانشناسی را تشکیل می دهد.

روزانه، ما رفتارهای مختلفی را انجام میدیم. رفتار می تواند یک مسواک زدن ساده باشد، یا نحوه صحبت کردن با اطرافیان، نحوه راه رفتن یا غذا خوردن، یا حتی نوع نگاه کردن ما به دیگران!

بسیاری از رفتارهای ما خودبخودی انجام می شوند و گویی دست ما نیستند، خیلی اوقات قصد داریم به روش خاصی رفتار کنیم، اما در شرایط که قرار می گیریم طور دیگری رفتار میکنیم.

انگار چیزی هست که نمی بینیم و آن تعیین میکند که ما چطور رفتار کنیم!

اما چه چیزی تعیین میکند که ما چطور رفتار کنیم؟

اگر به «تقلید» رسیدید، به جواب نزدیک شدید.

اما جواب دقیق تر این است که ما در اصل «الگوها» را تقلید می کنیم.

عامل اصلی تعیین کننده رفتارهای ما، «الگوهای ذهنی» ما هستند.

الگو قالبی ناپیداست که  پشت رفتارهای ما نهفته است.

ما الگوها را از پیرامون یاد میگیرم و اغلب به صورت ناآگاهانه تقلید می کنیم.