آموختیم که در گذر زندگی، بوران‌های مختلفی را تجربه خواهیم کرد، تجربه‌هایی که تشخیص نور و تاریکی در آنها بسیار سخت است.

بی‌شک میان این بوران‌ها به «گلوگاه»‌هایی خواهیم رسید. همان نقاطی که انتخاب‌های مختلف در برابر ما ظاهر شده و آگاهی ما محک زده می‌شود.

برای داشتن انتخاب صحیح در این گلوگاه‌ها، به نردبانی از نور درون نیاز داریم که به آن «نورامان» می‌گوییم. 

برای قدم گذاشتن بر نورامان نیازمند داشتن «صداقت با خود» و رعایت «حقیقت به هر قیمتی» هستیم. اگر این دو به نیکی در ما تلفیق شده باشند، «امان او» شامل حال ما شده و امکان استفاده از «نورامان» برایمان مهیا می‌شود. با استفاده از نورامان است که می‌توانیم، وارد چرخه بعدی شده و به سمت نوران پیشروی کنیم.